Ermenie Acoe 1885-1993, de 107-jarige van Sijsele

Ermenie Acoe
Collectie Leondyme

Acoe Ermenie, werd in het ouderlijk bed en als jongste in een gezin van vier kinderen op 14 november 1885 te Moerkerke geboren. Haar vader Pius, was werkzaam in de landbouw en vlasteelt. Amper 1 jaar oud, verloor ze haar vader en nog eens tien jaar later, overleed haar moeder, Clementia Marteyn link. Als weeskind werd zij in het landbouwersgezin Verleye uit Moerkerke opgenomen, terwijl de andere weeskinderen bij andere verschillende families werden ondergebracht..

Brugsch Handelsblad
25 oktober 1991

Op 3 juni 1908, trad zij in het huwelijk met Camillus Jonckeere (1872-1951), die de zoon was van Leopoldus Jonckeere en van Sophia Goeghebeur.

Zij, gingen wonen in de wijk "Leegstjes" in Moerkerke en bleven verder de boerenstiel uitoefenen. Als echtpaar bleven zij kinderloos. In 1936 hielden zij het voor bekeken en vestigden zij zich in de Visserstraat, waar ze nog wat groenten en konijnen kweekten.

Na het overlijden van haar man, kwam de broer van Ermenie bij haar inwonen, maar overleed er in 1961. Als bekend dorpsfiguur zag ze graag kinderen en mochten bij haar dikwijls op bezoek komen. Iedere morgen stond zij om 06u00 op, om melk te gaan halen en nadien naar de H. Mis te gaan.

Het Nieuwsblad
16 november 1990

Hoewel ze geen kinderen had, vereenzaamde zij niet. Sociaal ingesteld als zij was, was zij tevens medestichter van de plaatselijke boerinnenbond van Moerkerke en trouw lid van de bond der gepensioneerden.

Tot aan de leeftijd van 97 jaar, bleef Ermenie zelfstandig wonen tot  haar nichtje in februari 1982-die met regelmaat kwam schoonmaken-haar zwaar ziek aantrof. Toen zij hersteld was, nam zij haar intrek in het Sint-Jan rusthuis van Damme.

Brugsch Handelsblad
13 oktober 1992

In dit rusthuis, zou zij door de Damse OCMW-Raad achtmaal als honderdjarige gevierd worden. De toenmalige voorzitter van het Dams OCMW Eric Demeester link, verwoorde het als volgt: "Ermenie dacht nooit aan zichzelf, haar handen stonden nooit open om te krijgen, maar steeds om te geven".

Wanneer zij op 104-jarige leeftijd in 1989 haar heup brak werd zij in het Elisabethziekenhuis van Sijsele opgenomen en vreesde men eventjes voor haar, maar herstelde. Toch begon zij tekenen van zwakte te vertonen, waarbij haar geheugen het soms liet afweten.

Bidprentje Ermenie Acoe
Collectie Leondyme

Doch haar hart functioneerde nog goed. Erbij vermelden, dat zij graag zong en tientallen liedjes perfect kon zingen. Van haar liedjes werden er ooit een achttal opgenomen in het boek "Het Volkslied van West-Vlaanderen", geschreven door Koolkerkenaar Roger Hessel.

Ermenie, die halverwege de jaren zeventig nog voor een volle zaal 60-plussers in het Bouwdewijnpark van Brugge had gezongen, overleed er te Sijsele op 4 juli 1993 en werd 107 jaar, 7 maanden, 2 weken en 6 dagen oud. Zij, was destijds de vierde oudste vrouw van België.


Raadpleegbare bronnen:

Rijksarchief van Brugge link
Het Nieuwsblad van 16 november 1990
Het Volk van 18 november 1888, 6 juli 1993
Brugsch Handelsblad van 24 november 1989, 25 oktober 1991, 13 oktober 1992

107-jarigen

Informatie en eventuele aanvullingen over honderdjarigen vanuit gans België is steeds welkom. Mailen kan naar: noel.de.mey@telenet.be

Homepage