Jules-Leo Neijrinck 1886-1994, de 108-jarige koninklijke schoenmaker van Lendelede

Jules-Leo in het rusthuis
102 jaar oud
Collectie Leondyme

Neijrinck Jules-Leo link , werd in het gezin van Joannes Constantin Neijrinck, die een paardenknecht was en Marie-Leonie Vanrumbeke op 25 februari 1886 te Izegem geboren. Hij, had nog twee broers, Michaël Camiel link en Cyriel Theophiel en één zus, Madeleine Ghislena link .

Streeknieuws, 25 februari 1992

Samen met zijn twee broers hebben zij het geluk gehad om zich vrij te loten van legerdienst. Maar zijn zuster Madeleine had minder geluk.

Na de Eerste Wereldoorlog sukkelde zij steeds met haar gezondheid verder en vanaf dan ontfermde Jules zich over haar en zou geheel zijn leven met haar blijven samenwonen. Jules trad nooit in het huwelijk.

Op 107-jarige leeftijd, verbleef Jules-Leo
in het ziekenhuis, waar hij herstelde
van een heupbreuk
Kortrijks Handelsblad, 26 februari 1993

Als leraar in de toenmalige vakschool van Izegem, gaf hij zijn kennis en kunde door aan de leerlingen in de schoenmakerij. Hij had er zelfs een zekere faam verworven. Wanneer koning Leopold III in 1937  het Vrij Technisch Instituut bezocht, werd Jules aangesproken om schoenen te maken voor het Belgisch koningshuis:

Jules-Leo, 107 jaar oud
Collectie Leondyme

"...schoenen werden er gemaakt voor de prinsen, Boudewijn en Albert en voor prinses Josephine-Charlotte. Koning Leopold III, wilde steeds lederen sporenlaarzen. Hij, kwam ze er in eigen persoon, zelf afhalen", mijmerde Jules.

Een bewijs daarvan was een foto, die bij hem aan de muur hing. Vandaar ook zijn hechte band met het koningshuis.

Hartproblemen zorgden ervoor, dat Jules op doktersadvies zijn beroep als praktijkleraar in de schoenmakerij moest stoppen. Hij, was toen 58 jaar oud en had er gedurende 25 jaar zijn vakkennis aan de leerlingen doorgegeven. Ook het roken van sigaret tot pijp diende gestaakt te worden.

Koninklijke schoenlapper
Jules-Leo overleed op
108-jarige leeftijd
Het Volk, 5 april 1994

Na het overlijden van zijn zuster in 1976, nam hij zijn intrek in het rustoord van Lendelede. Hij, zou er nooit meer zijn kamer verlaten, dit op aangeven van zijn dokter. De reden daarvan was, omdat Jules eerder een periode ziek was geweest, zei de dokter: "...Jules, je zou beter wat meer op je kamer blijven". Jules nam deze raad letterlijk op.

Jules-Leo was als vroom man fier, dat hij jarenlang voor zijn ouders en zuster heeft kunnen zorgen. Hij, hield de familiale contacten in stand van zowel dichtbij als vanuit het verre Canada. Deze ver wonende familie, kwam steeds over- gevlogen voor zijn verjaardag.

Bidprentje, Jules-Leo Neijrinck
Collectie Leondyme

In het rusthuis mocht Jules negen keer plaats nemen op zijn eeuwentroon en werd steeds door verschillende prominenten voortreffelijk bejubeld, toegesproken gefeliciteerd, getoast met daarbij de nodige geschenken.

Jules-Leo, die gedurende zeventien volle jaren in het Sint-Vincentiusrusthuis te Lendelede had verbleven en ooit te horen heeft gekregen, dat hij vóór zijn 70ste jaar zou sterven, overleed er op 2 april 1994 en werd 108 jaar, 1 maand, 1 week en 1 dag oud. Hij, was toen de oudste mannelijke Belg.

Raadpleegbare bronnen:

Het Rijksarchief van Brugge link
Streeknieuws van 25 februari 1992
De Weekbode van 1990, 1991 en 1992
Het Belang van Limburg van 6 april 1994
Kortrijks Handelsblad van 26 februari 1993
Het Laatste Nieuws van 28 februari 1990 en 1993
Het Volk van 1988, 25 februari 1992 en 4 april 1994
Het Nieuwsblad van 25 februari 1994 en 5 april 1994

108-jarigen

Informatie en eventuele aanvullingen over honderdjarigen vanuit gans België is steeds welkom. Mailen kan naar: noel.de.mey@telenet.be

Homepage