Louis Pardon 1883-1986, de 102-jarige oud-strijder W.O. I van Leuven

Oud-strijder Louis Pardoen
gevierd als honderdjarige

Louis Pardon, werd in het landbouwersgezin van Josephus en Catharina Van Roey op 18 september 1883 te Betekom geboren. Hij, vervulde zijn militaire dienstplicht bij het 2de regiment gidsen in vredestijd van 12 oktober 1903 tot 31 december 1906.

Op 1 augustus 1914 werd Louis gemobiliseerd en werd bij de CT (Corps de Transport) 2de divisie te Antwerpen ingelijfd. Amper drie maanden na zijn mobilisatie, werd iedereen op de trein krijgsgevangen genomen. Zijn toenmalige directe officieren gaven aan Louis nog het bevel, om met zijn materiaal de Nederlandse grens over te steken. Liever, dat dan gevangen genomen te worden. Louis, bleef dus gedurende de oorlogsperiode in Nederlandse kampen geïnterneerd.  Aan zijn internering kwam op 1 december 1918 een einde en volgde de repatriëring naar België.

Louis, verbleef gedurende 3 maanden aan het front en had er 49 maanden ongewilde internering opzitten. Hoewel volgens de wet van 2 juli 1932 in bepaalde gevallen aan krijgsgevangen en aan geïnterneerden, die op Hollands grondgebied verbleven frontstrepen toegekend werden, werd door Louis een gemotiveerde aanvraag daarvoor ingediend. 

Bidprentje, oud-strijder Louis Pardon

Hij, was immers ongewild het slachtoffer geworden van verplichte internering, die hem werd opgelegd. De schriftelijke ondertekende getuigenissen gaven echter geen voldoening. Ook van de ingediende aanvraag voor het bekomen van de Herinneringsmedaille van de Regering van Zijne Majesteit Leopold II, is niet duidelijk of deze werd toegekend.

Oud-strijder Louis Pardon, die weduwnaar was van Eulalia De Vadder, overleed te Leuven op 16 januari 1986 en werd 102 jaar, 3 maanden, 4 weken en 1 dag oud.

Linken:
Geïnterneerde Belgen
Belgische Militaire geïnterneerden in Nederland 1914-1918
Verhaal van geïnterneerde August De Block

Bronnen:
Foto en bidprentje, Leondyme
Koninklijk Museum van het Leger en de Krijgsgeschiedenis

Noël De Mey

Louis Pacolet 1893-1997, de 103-jarige oud-strijder W.O. I van Ichtegem

Oud-strijder Louis Pacolet
gevierd als honderdjarige

Louis Pacolet, werd in een kroostrijk landbouwersgezin op 9 augustus 1893 te Neerlinter geboren. Als oorlogssoldaat was hij getuige van de discriminatie, die er volop heerste tussen de Franstalige officieren en de Vlamingen.

Louis was van de lichting 1913 en maakte deel uit van het 5de regiment lanciers. Van 1 augustus 1914 tot 31 januari 1919 zat hij aan het front en had 8 frontstrepen en 1 kwetsuurstreep. Vervolgens was Louis nog eens 2 maanden actief achter de linies. Op 30 september 1919 werd Louis gedemobiliseerd.

Ondanks zijn flamingantisme, bleef Louis trouw aan de koning. Voor Koning Albert I, had hij enorm veel respect. Louis, omschreef deze koning als een goeie, die meermaals opgemerkt werd tussen zijn soldaten aan het front. Als frontsoldaat, had Louis ooit het genoegen met de koning een kort gesprek te voeren in de loopgraven. Toen koning Albert I aan Louis vroeg of zijn geweer geladen was?, antwoordde hij: " Natuurlijk Sire, hoe zou ik anders de Duitsers kunnen doodschieten?" De koning lachte.

102-jarige Louis Pacolet met links zijn
schoonzoon en rechts zijn dochter

Toen de oorlog na vier volle jaren voorbij was, herkenden zijn ouders, broers en zussen hem niet meer. Louis werd rijkswachter in Luik en Ougrée. In 1991, besloten Louis en echtgenote Jeanne, om naar het West-Vlaamse Ichtegem te verhuizen, waar zijn dochter en schoonzoon woonachtig waren.

Oorlogsveteraan en voormalig rijkswachter
Louis Pacolet op de eretribune n.a.v. de
200-jarige jubileumparade van de rijkswacht

Kort daarna werd Louis voor een tweede maal weduwnaar en hoewel zijn gezichtsveld achteruit ging, bleef hij helder van geest. Bovendien kon hij zich nog goed een beeld weergeven over de ellendige oorlogsjaren.

Guldenboek der Vuurkaart 1933-1934

Ooit werd er in 1993 beroep gedaan op Louis naar aanleiding van de documentaire "IJzerkinderen", waar hij als één van de tiental West-Vlaamse overblijvende honderdjarige Eerste Wereldoorlogsveteranen aan bod kwam.

Guldenboek der Vuurkaart 1935-1936

Louis, die destijds met veel overtuiging, vol idealisme  en vaderlandsliefde ten strijde trok, zou dit achteraf bekeken nooit meer overdoen. Deze gruweloorlog, met zijn ontberingen en miserie, die hij in de loopgraven meemaakte bleven gedurende zijn gehele leven hem achtervolgen. Meermaals ontwaakte hij op de dode lichamen van zijn makkers.

Bidprentje Louis Pacolet

In 1994 werd Louis door koning Albert II op audiëntie ontvangen, omdat de Vorst met alle oud-strijders uit Wereldoorlog I wilde kennis maken. Vervolgens was hij als oudste gepensioneerde rijkswachter van het Land present op de 200-jarige jubileumparade van de rijkswacht, die op vrijdag 3 mei 1996 te Brussel plaatsvond, met zitplaats op de eretribune.

Louis, overleed het jaar daarna op 19 mei 1997 te Ichtegem en werd 103 jaar, 9 maanden, 1 week en 3 dagen oud.

Kwartierstaat  Alphonse Ludovicus Pacolet, samengesteld door Nicole van den Borre
 Waarvoor dank voor de toegestuurde informatie

Linken:
Flanders Fields - Lied over de Wereldoorlog 1914-1918
De Allerlaatste getuigen van Wereldoorlog I

Bronnen:
Het Volk 4 mei 1996
Foto en bidprentje, Leondyme
Krant van West-Vlaanderen 25 augustus 1995
Guldenboek der Vuurkaart 1933-1934 pagina 516
Guldenboek der Vuurkaart 1935-1936 pagina 568

Noël De Mey

Ephrem Otte 1897-2001, de 103-jarige opgeëiste W.O. I van Zottegem

De kranige honderdjarige
Ephrem Otte

Ephrem Otte, werd in het boerengezin van Henri en Sofie De Winter op 26 april 1897 in Grotenberge geboren en werd tijdens de eerste Wereldoorlog door de Duitse bezetter opgeëist.

Ephrem Otte met op de achtergrond
zijn dochter Madeleine, die de
zorgen van haar vader op zich nam

Na de woelige donkere oorlogsjaren, trad hij in het huwelijk met Elisa Wymeersch en kregen een dochter. Als diamantslijper zorgde Ephrem ervoor, dat er brood op de plank kwam.

Veel te vroeg moest hij echter van zijn echtgenote en inwonende schoonzoon afscheid nemen. Toen hij als honderdjarige gevierd werd, gebeurde dit met de nodige luister.

Krantenartikel met
levensbeschrijving van
Ephrem Otte

Ephrem, die als een goede vriend van het volk gekend was, overleed er te Zottegem op 2 april 2001. Hij, werd 103 jaar, 11 maanden en 1 week oud.

Rouwbrief Ephrem Otte

Bidprentje Ephrem Otte

Bronnen:
Foto, rouwbrief en bidprentje, Leondyme
Krantenartikel met referentie: Herman Laneau en foto, Hendrik De Schrijver

Noël De Mey

Paul Jean-Marie Ooghe 1899-2001, de 102-jarige oud-strijder en vuurkruiser W.O. I van Anderlecht

Oud-strijder/vuurkruiser
Paul Ooghe 1899-2001
Guldenboek der Vuurkaart

Paul Jean-Marie Ooghe, werd als zoon van Gustave en Elisabeth Huysmans op 17 mei 1899 te Laken geboren. Op 16-jarige leeftijd nam de jonge Paul op 1 februari 1916 dienst als oorlogsvrijwilliger en werd naar het instructiecentrum van Gravelines gestuurd.

Honderdjarige Paul Ooghe samen met
zijn dochter Aline op de Défilé

Na een goede vier maanden opleiding werd hij op 22 juni 1916 bij het 5de regiment lansiers toegevoegd. Vervolgens muteerde hij op 19 november van datzelfde jaar naar het 1ste regiment grenadiers als soldaat-seingever.

Tijdens de vele vijandelijke aanvallen zou Paul zich steeds moedig opstellen en dapperheid tonen aan het front. In de loopgraven, die zich op nauwelijks 200m verder dan het kanaal van de Yperlee bevonden, was het doel om krijgsgevangenen te maken.

Paul Ooghe met zijn militaire
eretekens

Paul als soldaat en als
101-jarige

Bij het ochtendgloren trok Paul zich terug naar de Oostelijke oever van de IJzer, om zijn gewonde kameraden te evacueren. Zelf bleef hij gedurende een achttal dagen blind door toedoen van een ontplofte obus.

Een ander betreurenswaardig feit was, dat op de dag, dat de wapens het zwijgen werden opgelegd op 11 november 1918, tien van zijn kameraden nog werden neergeschoten door de Duitsers. Zij, hadden immers van euforie hun loopgraven verlaten, door het aanhoren van dit nieuws, met alle dodelijke gevolgen daaraan verbonden.

Van maart 1919 tot de dag van zijn demobilisatie op 4 september 1919 zat Paul in Brussel waar er opleiding aan nieuwe rekruten werd gegeven.

Koning Albert II in gesprek met
oud-strijder Paul Ooghe

Paul, die gedurende 25 maanden aan het front had gestreden en 9 maanden achter de linies actief geweest was, had 4 frontstrepen, was vuurkaarthouder en werd met volgende militaire eretekens onderscheiden:

Het Oorlogskruis met palm 
De Herinneringsmedaille aan de oorlog 1914-1918
De Overwinningsmedaille aan de oorlog 1914-1918
Medaille van strijder-vrijwilliger van 1914-1918
Vuurkruis

Paul hier met zijn dochter op de tribune
n.a.v. de jaarlijkse defilé van 21 juli

Burgerlijk ereteken van 1ste klas van 1914-1918 (zie pag 33 en 34)
Kruis van Ridder in de Leopold II Orde met Zwaarden
Kruis van Ridder in de Kroonorde met Zwaarden,
Kruis van Ridder in de Leopoldsorde met Zwaarden
De Herinneringsmedaille van de Regering  van Zijne Majesteit Albert I
Kruis van Officier in de Leopold II Orde met Zwaarden
Kruis van Officier in de Kroonorde met Zwaarden
Kruis van Officier in de Leopoldsorde met Zwaarden
Kruis van Commandeur in de Orde van Leopold II met Zwaarden
Kruis van Ridder Legioen van Eer

Paul samen met zijn dochter
te Dranouter

Na de oorlog, trad Paul in het huwelijk met Marie Alice Termont en kregen één dochter Aline. Beroepshalve was hij technisch tekenaar. Nadat hij weduwnaar geworden was, trok Paul bij zijn dochter in.

Ieder jaar op de 11 novemberviering kwam de herinnering naar boven, dat hij op die bewuste dag, tien van zijn kameraden gesneuveld zag zien. Dit oorlogstafereel zou geheel zijn leven hem blijven achtervolgen.

Artikel uit het Volk 11-09-2001

Het Volk  11-09-2001

In 1999 kon Paul als oorlogsveteraan mee met prins Filip (nu koning) naar Engeland. Het jaar daarvoor stond hij zelfs nog aan de zijde van koning Albert II tijdens voornoemde herdenkingsplechtigheid.

Hoewel Paul zijn verjaardag steeds bij zijn dochter vierde, kwam hij ook nog terug naar de Westhoek, om ook daar met andere familieleden en vrienden zijn verjaardag te vieren.

Oud-strijder en vuurkruiser Paul Ooghe, overleed te Anderlecht op 8 september 2001 en werd 102 jaar, 3 maanden, 3 weken en 1 dag oud.

Rouwbrief Paul Ooghe

Bidprentje Paul Ooghe

Hoewel de pers schreef, dat hij de laatste oud-strijder was, waren toen nog in leven als oud-strijder:

Charles Van Bergen (1899-2002);
Emiel Brichard (1899-2004);
Cyriel Barbary (1899-2004)






Bronnen:
Foto, bidprentje en rouwbrief, Leondyme
legerarchief Evere
Krantenfoto's repro, Richardson
Krant van 22 juli 1999 met ref/ G N en P D W
Krantenartikel zonder datum met ref/ P L I
Krantenartikels zonder datum met foto's van Belga
Krantenartikel zonder datum met ref/J M B en W P I
Het Volk 11 september 2001
Guldenboek der Vuurkaart, boekdeel 35-36, pagina 492

Link: Dodengang, de laatste overlevende van de Grote Oorlog - John Appel 1999

Noël De Mey

Joseph Nagels 1884-1985, de honderdjarige oud-strijder W.O. I van Kapellen

Oud-strijder en vuurkruiser
Joseph Nagels 1884-1985
Guldenboek der Vuurkaart

Joseph Nagels, werd in het gezin van Constant en Catharina Verresent op 11 oktober 1884 te Kapellen geboren. Op 1 augustus 1914 werd hij gemobiliseerd en werd bij het 7de linieregiment ingedeeld tot 2 april 1915. Daarna volgde een mutatie naar het 2de regiment der genietroepen en maakte er verder deel van uit tot op de dag van zijn demobilisatie op 31 januari 1919.

Joseph, die gedurende 54 maanden actief gestreden had aan het front, was vuurkaarthouder, had 8 frontstrepen en werd met volgende militaire eretekens onderscheiden:

Rouwbrief Joseph Nagels

De Militaire Medaille 2de klasse
Het IJzerkruis
Het Oorlogskruis met palm 
De Herinneringsmedaille aan de oorlog 1914-1918
De Overwinningsmedaille aan de oorlog 1914-1918
Vuurkruis
Ridder in de Leopold II Orde met Zwaarden
De Herinneringsmedaille van de Regering van Zijne Majesteit Leopold II
Ridder in de Kroonorde met Zwaarden

Bidprentje Joseph Nagels

Ridder in de Leopoldsorde met Zwaarden
Kruis van Officier in de Leopold II Orde met Zwaarden
Kruis van Officier in de Kroonorde met Zwaarden

Joseph, die weduwnaar was van Louisa Wouters, overleed er te Kapellen op 16 januari 1985. De voormalige oud-strijder en vuurkruiser werd 100 jaar, 2 maanden en 5 dagen oud.

Bronnen:
Koninklijk Legerarchief Brussel (Legermuseum)
Bidprentje en rouwbrief, Leondyme
Guldenboek der Vuurkaart, boekdeel 35-36, pagina 118

Noël De Mey

Odiel Naessens 1897-1999, de 101-jarige opgeëiste civielarbeider W.O.I van Waregem

Odiel Naessens als soldaat
Legerarchief van Evere

Odiel Naessens, werd op 27 september 1897 in het gezin van veertien kinderen van Frédéric en Emma Vercamst in Waregem geboren. Hij, was van de lichting 1917 en werd als civielarbeider opgeëist om gedurende de Eerste Wereldoorlog werkzaamheden te verrichten te Sedan. Daar zag hij heel wat van zijn makkers, die nimmer zouden huiswaarts keren.

Odiel Naessens gevierd
als honderdjarige

Na de oorlog moest Odiel nog zijn militaire verplichtingen volbrengen en werd bij een speciaal korps ingedeeld van 2 juni 1920 tot 21 september 1921. Vervolgens werd hij van 31 juli 1922 tot 24 augustus 1922 weder opgeroepen.

Of hij de "Herinneringsmedaille van de Regering van Zijne Majesteit Albert I", die op datum van 12 november 1978 werd aangevraagd, heeft bekomen heb ik niet kunnen achterhalen.

Wijkburgemeester
Odiel Naessens als
101-jarige gevierd

Odiel, werd weduwnaar uit een eerste huwelijk van Irma Caveye, waarmee hij drie dochters had en uit een tweede huwelijk van Magdalena Vanwynsberghe, overleed er in zijn geboortestad op 15 mei 1999.

Bidprentje Odiel Naessens

De voormalige civielarbeider en vaandeldrager van 1914-1918, werd 101 jaar, 7 maanden, 2 weken en 4 dagen oud.







Bronnen:
Legerarchief van Evere
Foto en bidprentje, Leondyme
Krantenartikel met referentie HGW

Noël De Mey

Laurent Morel 1885-1988, de 103-jarige oud-strijder en vuurkruiser W.O.I van Damme-Sijsele

103-jarige oud-strijder
en vuurkruiser
Laurent Morel 1885-1988

Laurent Morel, werd in het gezin van Ferdinand Vincent en Leontine Hano op 28 maart 1885 te Brugge geboren. Hoewel Laurent zich vrijgeloot had, nam jij toch als vrijwilliger dienst in het leger.

Op 9 augustus 1916 werd Laurent ingelijfd en scheepte hij in richting Folkstone. Een week later meerde hij aan te Calais, om de dag nadien naar Dieppe te vertrekken. Uiteindelijk zou Laurent op 25 september 1916 in het instructiekamp van Eu verder onderricht krijgen.

Oud-strijder en vuurkruiser
Laurent Morel overleden

Als kanonnier en deel uitmakend van het 5de artillerieregiment streed hij aan het front van 19 januari 1917 tot 31 januari 1919. Hij ontmoette er tevens twee van zijn broers, die allen heelhuids na de oorlog huiswaarts keerden. Laurent keerde op 1 mei eveneens huiswaarts. Tijdens zijn oorlogsperiode kreeg hij een vermelding op de dagorder. Laurent wist namelijk te ontvluchten nadat hij gevangen was genomen.

Laurent, die gedurende 24 maanden aan het front had gestreden en nog eens 3 maanden achter de linies, was houder van de vuurkaart, had 3 frontstrepen en werd met volgende militaire eretekens onderscheiden:

Oorlogskruis met palm,
Medaille van strijder-vrijwilliger,
De Overwinningsmedaille aan de Oorlog van 1914-1918,
De Herinneringsmedaille aan de Oorlog van 1914-1918,
Vuurkruis,
Ridder in de Leopold II Orde met Zwaarden,

Bidprentje Laurent Morel

Ridder in de Kroonorde met Zwaarden,
Ridder in de Leopoldsorde met Zwaarden,
Officier in de Leopold II Orde met Zwaarden,
Officier in de Kroonorde met Zwaarden,

Rouwbrief Laurent Morel

Na de oorlog zette hij zijn activiteiten als kleermaker verder. Hij, was gehuwd met Elisa Liacre, kregen één zoon en waren destijds woonachtig in Elsene. Verder vervolmaakte hij zich als kleermaker in Londen. In 1925 werd Laurent weduwnaar en trad nadien voor een tweede maal in het huwelijk met Maria Swings.

In 1936 kwamen zij zich opnieuw in Brugge vestigen. Nadat Laurent terug in 1967 weduwnaar geworden was, vestigde hij zich in Damme, waar hij zich nog als gids profileerde.

Als voormalig oud-strijder en vuurkruiser uit de Eerste Wereldoorlog, overleed hij er te Damme-Sijsele op 3 december 1988 en werd 103 jaar, 8 maanden en 5 dagen oud.



Bronnen:
Krantenartikel met referentie D.D.
Brugsch Handelsblad 9 december 1988
Rouwbrief en bidprentje, Leondyme
Koninklijk Museum van het Leger en de Krijgsgeschiedenis

Noël De Mey

Op de hoogte blijven?  Abonneer je op mijn feed.

Joseph-Frans Moermans 1894-1997, de 102-jarige oud-strijder en vuurkruiser W.O.I van Vlijtingen

Joseph-Frans Moermans
gevierd als honderdjarige

Joseph-Frans Moermans, werd op 28 november 1894 te Vlijtingen geboren. Op 19 september 1914 werd hij te Antwerpen ingelijfd en de dag daarna naar het instructiecentrum van Honfleur gestuurd tot 15 februari 1915.

Joseph-Frans maakte deel uit van het 5de linieregiment en zou met zijn eenheid aan het front blijven tot 21 januari 1919 en streed mee tijdens het Vlaanderenoffensief. Daarna verbleef hij bij de Rijkswacht van Dendermonde tot 18 augustus 1919 en werd tien dagen daarna met onbepaald verlof naar huis gestuurd.

Bidprentje Joseph-Frans Moermans

Joseph-Frans, die 47 maanden aan het front had gestreden en nog eens 3 maanden achter de linies, was houder van de vuurkaart, had 7 frontstrepen en werd met volgende militaire eretekens onderscheiden:


Oorlogskruis met palm,
De Overwinningsmedaille aan de Oorlog van 1914-1918,
De Herinneringsmedaille aan de Oorlog van 1914-1918,
Vuurkruis,
Ridder in de Leopold II Orde met Zwaarden, (vermoedelijk werd deze onderscheiding te laat aangevraagd, wat tot vervallen heeft geleid),
Ridder in de Kroonorde met Zwaarden,
Ridder in de Kroonorde met Zwaarden,
Officier in de Leopold II Orde met Zwaarden,
De Herinneringsmedaille van de Regering  van Zijne Majesteit Albert I
Officier in de Kroonorde met Zwaarden,
Officier in de Leopoldsorde met Zwaarden

Uit zijn huwelijk met Josephine Vanherf, waarvan hij weduwnaar was, werden elf kinderen grootgebracht. Beroepshalve was Joseph-Frans werkzaam als secretaris voor het A.C.V. Als voormalig oud-strijder/vuurkruiser, overleed hij in zijn geboortedorp Vlijtingen op 5 juni 1997 en werd 102 jaar, 6 maanden, 1 week en 1 dag oud.

Bronnen:
Legerarchief van Evere
Foto en bidprentje Leondyme

Noël De Mey

Théodore Meulleman 1888-1988, de honderdjarige oud-strijder en vuurkruiser W.O. I van Zelzate

Théodore Meulleman, werd als zoon van Petrus Joannes en Maria Nathalie Windels op 4 maart 1888 te Gent geboren. Hij behoorde tot de lichting 1908, waar hij deel uitmaakte van het 12de linieregiment.

Op 1 augustus 1914 werd Théodore zoals talrijke andere landgenoten gemobiliseerd bij zijn oorspronkelijke eenheid en werd drie dagen later naar het front gestuurd. Théodore leverde gevechten te Haacht in 1914, te Diksmuide in 1916 en werd tijdens de nacht van 27 op 28 juni 1917 getroffen door een obus. Hij, werd naar het militair veldhospitaal "Ocean" van De Panne overgebracht en verliet pas op 26 december van datzelfde jaar het hospitaal. Op 2 januari 1918 muteerde Théodore naar het bataljon der spoorwegen en bleef er daar tot op de dag, dat hij met onbepaald verlof naar huis werd gestuurd op 26 augustus 1919.

Théodore, die gedurende 52 maanden aan het front actief geweest was, bezat de vuurkaart, had 8 frontstrepen, 1 kwetsuurstreep en werd met volgende militaire eretekens onderscheiden:

Théodore Meulleman 1888-1988

Militaire medaille 2de klasse
Oorlogskruis met 2 palmen,
IJzerkruis,
De Overwinningsmedaille aan de Oorlog van 1914-1918,
De Herinneringsmedaille aan de Oorlog van 1914-1918,
Vuurkruis,
Ridder in de Leopold II Orde met Zwaarden,
Ridder in de Kroonorde met Zwaarden,
Ridder in de Kroonorde met Zwaarden,
Officier in de Leopold II Orde met Zwaarden,
Officier in de Kroonorde met Zwaarden,
Officier in de Leopoldsorde met Zwaarden

Théodore, die weduwnaar was van Marie-Leonie Dujardin waarmee hij twee kinderen had, eindigde zijn beroepsloopbaan als ambtenaar bij de N.M.B.S. Als oud-strijder/vuurkruiser overleed hij te Zelzate op 20 juli 1988 en werd 100 jaar, 4 maanden, 2 weken en 2 dagen oud.

Bronnen:
Rouwbrief Leondyme
Koninklijk Museum van het Leger en de Krijgsgeschiedenis
Guldenboek der Vuurkaart, boekdeel 35-36, pagina 209
Noël De Mey

Jules Meulemans 1891-1993, de 101-jarige oud-strijder en vuurkruiser W.O. I van Leuven

Jules Meulemans, werd als zoon van Henricus en Maria-Louisa Geets op 3 september 1891 te Holsbeek geboren. In vredestijd maakte hij soldaat deel uit van het 10de linieregiment van 1911 tot 1913. De oorlogsgebeurtenissen zorgen ervoor, dat hij op 1 augustus 1914 terug ingelijfd word in zijn regiment en naar het front gestuurd word op 29 oktober 1914.

Ondertussen maakt hij deel uit van het 30ste linieregiment. Een vermelding op de dagorder laat weten, dat Jules als een moedig soldaat bestempeld wordt, die gekenmerkt stond, door zijn uitstekend optreden én met gevaar voor zijn eigen leven.

Jules Meulemans 1891-1993

Tijdens gevechten, die te Torhout plaatsvonden werd hij gekwetst. Jules, diende geëvacueerd te worden op 18 oktober 1918. Pas op 26 maart 1919 werd Jules terug bij de getalsterkte opgenomen en op 16 september 1919 met onbepaald verlof naar huis gestuurd.

Jules, die gedurende 52 maanden aan het front had gestreden, was houder van de vuurkaart, had 8 frontstrepen, 1 kwetsuurstreep en werd met volgende militaire eretekens onderscheiden:

Oorlogskruis met 2 palmen,
Militaire medaille 2de klasse
Vuurkruis,
IJzerkruis,
De Overwinningsmedaille aan de Oorlog van 1914-1918,
De Herinneringsmedaille aan de Oorlog van 1914-1918,
Ridder in de Leopold II Orde met Zwaarden,
Ridder in de Kroonorde met Zwaarden,
Ridder in de Leopoldsorde met Zwaarden,
De Herinneringsmedaille van de Regering  van Zijne Majesteit Albert I, werd einde 1962 aangevraagd.
Officier in de Leopold II Orde met Zwaarden,
Officier in de Kroonorde met Zwaarden,
Officier in de Leopoldsorde met Zwaarden

Oud-strijder/vuurkruiser en oorlogsinvalide Jules Meulemans, die weduwnaar was van Theresia Develder, overleed te Leuven op 29 augustus 1993. Hij, werd 101 jaar, 11 maanden, 3 weken en 5 dagen oud.

Bronnen:
Bidprentje Leondyme
Legerarchief van Evere
Guldenboek der Vuurkaart, boekdeel 34-35, pagina 249
Noël De Mey

Op de hoogte blijven?  Abonneer je op mijn feed.