dinsdag 22 juli 2014

Paula Mabilde 1901-2001, de honderdjarige verzetsstrijdster W.O. I en W.O. II van Zelzate

Krantenartikel uit 2000
Krantenartikel uit 2000
Reprofoto-Maeterlinck
Krantenartikel uit 2000
Artikel uit 2000
Referentie:G.T.
Patrick De Kuysscher
Paula Mabilde, werd in het gezin van Stanislas en Leontine Mabilde-Dossche op 24 januari 1901 te Zelzate geboren en had nog een zus Madeleine. Beiden waren sociaal gericht, overtuigend katholiek, Staats-en Koningsgezind

Op amper 15-jarige leeftijd werd zij boodschapper voor het verzet tijdens de Eerste Wereldoorlog van 1914-1918. Ook haar rol tijdens de Tweede Wereldbrand van 1940-1945 was zeer omvangrijk te noemen. Paula sloot zich aan bij de Witte Brigade, waarbij de acties  niet zonder gevaar waren.

Mabilde, die zowel binnen het verzet als bij de bevrijding van 1944, de Canadese soldaten via Zelzate, Assenede en Ertvelde leidde met gevaar voor haar eigen leven, zag hierbij twee verzetsmensen het leven laten, die de bevrijding van Zelzate en omgeving inluidde.

Krantenartikel van 25 januari 2001
Artikel van 25 januari 2001-referentie
Z.V.D. - Frederiek Vande Velde
Ook in 1914 stond Zelzate in het middelpunt van de belangstelling van het Land. Koning Albert I, kwam op 8 oktober 1914 naar Zelzate. Haar verkregen eremedaille van Koning Albert I, was daarvan het mooiste bewijs.

Rouwbrief Paula Mabilde 1901-2001. Verzameling Leondyme.
Rouwbrief Paula Mabilde
1901-2001
Paula, die ongehuwd bleef, woonde lange tijd samen met haar zus Madeleine (+1981) en hield haar hoofdzakelijk bezig met de huishoudelijke taken.

Paula, nam in 1994 haar intrek in het "Home Bloemenbos ". Daar werd zij er als honderdjarige gevierd. Burgemeester John Schenkels kwam haar feliciteren met aandacht wat zij betekend had voor het Vaderland.

Bidprentje Paula Mabilde 1901-2001. Verzameling Leondyme
Bidprentje Paula Mabilde 1901-2001 
Paula, die één der weinige overgebleven vrouwelijke oud-strijders en verzetsstrijdsters uit beide Wereldoorlogen was, overleed er te Zelzate op 27 juli 2001 werd 100 jaar, 6 maanden en 3 dagen oud.




Bronnen:
Bidprentje en rouwbrief verzameling Leondyme
Krantenartikels uit 2000 en van 25 januari 2001
Noël De Mey

zaterdag 19 juli 2014

Daniël Logie 1896-1997, de honderdjarige oud-strijder en vuurkruiser W.O. I van Tielt

Oud-strijder en vuurkruiser Daniël Logie 1896-1997, als honderdjarige gevierd. Onbekend krantenartikel.
Oud-strijder en vuurkruiser
Daniël Logie 1896-1997,
als honderdjarige gevierd
Daniël Logie, werd als zoon van Charles-Louis en Rosalie Logie-Catteeuw op 26 december 1896 te Vlamertinge geboren. Op 17 juli 1915 ging hij actief in dienst bij het 4de Regiment Lansiers te Guines. Op 25 augustus muteerde hij naar het 1ste regiment Jagers te Paard en werd naar het front gestuurd op 4 september 1915. Daniël zou de frontlinies niet meer verlaten tot aan de Wapenstilstand van 1918.

Tijdens de gevechten te Reigersvliet, die op 6 maart 1918 plaatsvonden, gaf Daniël blijk van uitzonderlijke moed en zette zich op een briljante wijze in, op  gevaar voor zijn eigen leven, dit onder een voortdurend spervuur van machinegeweren. Geschreven bronnen melden, dat Daniël samen met andere frontsoldaten, daarvoor door Koning Albert I werden gefeliciteerd.

Op 4 september 1919 werd hij bedankt voor zijn militaire diensten en keerde naar zijn haardstede terug. Daniël, die 40 maanden aan het front en 1 maand achter de linies had gestreden, bezat de vuur-en strijderskaart, had 5 frontstrepen en werd met volgende eretekens onderscheiden:

Oorlogskruis met Palm
De Overwinningsmedaille aan de Oorlog 1914-1918
De Herinneringsmedaille aan de Oorlog 1914-1918
Oud-strijder en vuurkruiser Daniël Logie 1896-1997, als honderdjarige gevierd. Onbekend krantenartikel.
Oud-strijder en vuurkruiser Daniël Logie 1896-1997,
als honderdjarige gevierd. 
Ridder in de Leopold II Orde met Zwaarden
Vuurkruis
Ridder in de Kroonorde met Zwaarden
Ridder in de Leopoldsorde met Zwaarden

Eenmaal de oorlog voorbij en terug in zijn vertrouwde omgeving vertoevend zette Daniël zijn activiteiten in het landbouwersmilieu verder. Als oorspronkelijk landbouwer vestigde hij zich als boter-en eierhandelaar te Tielt. Uit zijn huwelijk met Irma Duvillier, werd één dochter Rosa geboren.

Rouwbrief Daniël Logie 1896-1997. Verzameling Leondyme
Rouwbrief Daniël Logie
1896-1997
Bidprentje Daniël Logie 1896-1997. Verzameling Leondyme
Bidprentje  Daniël Logie
1896-1997
Naar aanleiding van zijn honderdste verjaardag en ondertussen weduwnaar geworden, werd hij door Koning Albert II eveneens gefeliciteerd.

De gewezen frontsoldaat uit de Eerste Wereldoorlog overleed in het Sint-Andriesziekenhuis van Tielt op 13 december 1997. Daniël werd 100 jaar, 11 maanden, 2 weken en 3 dagen oud.




Bronnen: Legerarchief van Evere
Rouwbrief en bidprentje, verzameling Leondyme
Twee krantenartikels met onbekende oorsprong


dinsdag 15 juli 2014

Jozef Joos 1889-1990, de 101-jarige oud-strijder en vuurkruiser W.O.I en verzetsstrijder uit W.O.II van Bornem

Voormalig oud-strijder en  vuurkruiser Jozef Joos uit  de Eerste Wereldoorlog en  verzetsstrijder uit de Tweede Wereldoorlog. Verzameling Leondyme.
Voormalig oud-strijder en
vuurkruiser Jozef Joos uit
 de Eerste Wereldoorlog en
verzetsstrijder uit de
Tweede Wereldoorlog
Jozef Joos werd op 15 februari 1889 in het Antwerpse Mariekerke geboren. Hij was van de lichting 1909 en maakte deel uit van het 15de Linieregiment.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog streed hij aan het front van 4 augustus 1914 tot 14 januari 1917, bij het 5de Linieregiment. Daags nadien zat Jozef in het instructiekamp van Fécamp voor een 14-daagse opleiding. Ondertussen was hij reeds op 11 september 1915 tot korporaal bevorderd.

Na zijn opleiding te Fécamp vervoegde hij opnieuw het 15de Linieregiment en zou er actief blijven tot 31 januari 1919. Jozef streed gedurende 54 maanden aan het front, bezat 8 frontstrepen, was houder van de vuurkaart en werd met volgende eretekens onderscheiden:





Bidprentje, Jozef Joos 1889-1990. Verzameling Leondyme.
Bidprentje, Jozef Joos 1889-1990

Oorlogskruis met Palm
IJzerkruis
De Overwinningsmedaille aan de Oorlog van 1914-1918
De Herinneringsmedaille aan de Oorlog van 1914-1918
Bijkomende Palm
Vuurkruis
Ridder in de Leopold II Orde met Zwaarden
Medaille van Weerstander 1940-1945
Ridder in de Kroonorde met Zwaarden
Ridder in de Leopoldsorde met Zwaarden
Herinneringsmedaille der Regering van Zijne Majesteit Leopold II
Officier in de Leopold II Orde met Zwaarden
Officier in de Kroonorde met Zwaarden

Tijdens de Tweede Wereldoorlog maakte Jozef deel uit van het verzet van 7 november 1943 tot 14 oktober 1944. Jozef, die weduwnaar was van Josephina Borms, overleed er op 6 september 1990 te Bornem. De voormalige oud-strijder-vuurkruiser uit de Eerste Wereldoorlog en weerstander uit de Tweede Wereldoorlog werd 101 jaar, 6 maanden, 3 weken en 1 dag oud.

Bronnen: Legerarchief Evere
Foto en bidprentje, verzameling Leondyme

Noël De Mey

vrijdag 11 juli 2014

Jan-Baptist Jacobs 1890-1994, de 103-jarige oud-strijder en vuurkruiser W.O. I en oud-strijder W.O. II van Dendermonde

Jan-Baptist Jacobs 1890-1994 Oud-strijder/vuurkruiser uit Wereldoorlog 1914-1918 Oud-strijder uit Wereldoorlog 1940-1945 Legerarchief Evere. Verzameling Leondyme
Jan-Baptist Jacobs 1890-1994
Oud-strijder/vuurkruiser uit
Wereldoorlog 1914-1918
Oud-strijder uit
Wereldoorlog 1940-1945
Legerarchief Evere
Jan-Baptist Jacobs, werd als zoon van François August en Appolonia-Philoméne Jacobs-Moeyens op 27 augustus 1890 te Kapelle-op-den-Bos geboren. Van 15 december 1911 tot 16 december vervulde hij zijn legerdienst bij het 4de artillerieregiment, die bij zijn afzwaai ondertussen naar het 2de artillerieregiment was gereorganiseerd.

Op 30 juli 1914 werd Jan-Baptist weder opgeroepen en vervoegde hij zijn voormalige eenheid. Met zijn compagnie verbleef hij een tijdlang te Calais om zich verder te specialiseren.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog nam hij aan de veldtochten van 1914-1915, 1916-1917 en deze van 1918-1919 deel. Nadat de wapens op 11 november 1918 het zwijgen waren opgelegd, bleef Jan-Baptist nog aan het front actief tot 16 september 1919.

Zijn oversten waren vol lof aangaande zijn militaire prestaties. Bovendien verbleef hij gedurende 60 maanden aan de frontlinies, was in het bezit van de vuurkaart, had hij 8 frontstrepen en werd Jan-Baptist met volgende militaire eretekens onderscheiden:

Oorlogskruis met Palm
IJzermedaille
De Overwinningsmedaille aan de Oorlog van 1914-1918
De Herinneringsmedaille aan de Oorlog van 1914-1918
Militaire medaille 2de klasse
Zilveren Medaille in de Orde van Leopold II
Nijverheid Medaille 2de klasse
Herinneringsmedaille van het eeuwfeest
Gouden Medaille in de Orde van Leopold II
Vuurkruis
Bijkomende Palm op het Oorlogskruis

Jan-Baptist tekende na de oorlog bij en zou actief in het leger blijven. Hij promoveerde er tot brigadier-specialisatie op 30 april 1929. In 1940 nam hij aan de veldtocht deel en kwam daarna zonder betrekking te zitten in bezet België op 28 mei 1940.

Bidprentje, Jan-Baptist Jacobs 1890-1994. Verzameling Leondyme.
Bidprentje, Jan-Baptist Jacobs 1890-1994
Op 1 oktober 1941 werd hij ter beschikking gesteld van het Ministerie van Financiën (Winterhulp) voor één jaar en werd vervolgens op 8 november 1942 bij de diensten van de stad Dendermonde toegevoegd tot augustus 1945.

Jan-Baptist werd terug bij de getalsterkte opgenomen bij het legerdepot nr. te Gent en vervolgens naar de administratieve diensten en deze van het Krijgsauditoriaat gemuteerd. Zijn militaire loopbaan sloot hij af in het militair hoofdkwartier te Brussel. Op 1 mei 1947 werd Jan-Baptist op anciënniteitspensioen gesteld.

Jan-Baptist, die weduwnaar was van Marie-Elisabeth van Moer en echtgenoot was van Rosalie Goossens, overleed er  op 20 mei 1994 te Dendermonde. De voormalige frontstrijder uit zowel de Eerste als Tweede Wereldoorlog verliet de eeuwcirkel op 103 jaar, 8 maanden, 3 weken en 2 dagen.



Bronnen: Legerarchief van Evere
Bidprentje, verzameling Leondyme

Noël De Mey

woensdag 9 juli 2014

Leonard Iterbeke 1890-1991, de honderdjarige oud-strijder en vuurkruiser W.O. I van Gent

Leonard Iterbeke, werd op 9 november 1890 te Assenede geboren. Hij, was de zoon van Jacques en Mathilde Iterbeke-Noteboom. In vredestijd gaat hij als vrijwilliger V.A.P (volontaire avec prime) op 1 oktober 1910 in dienst bij het 4de Linieregiment. Gedurende de Eerste Wereldoorlog zal Leonard niet minder dan 52 maanden aan het front strijden als soldaat 2de klasse. Hij vervoegt er op 1 augustus 1914 zijn voormalig regiment (werd later 24ste Linie) tot 31 januari 1919.

Leonard werd tijdens zijn langdurige oorlogsperiode wegens ziekte in het hospitaal opgenomen van 20 maart  tot 27 maart 1915. Ook verbleef hij voor een kleine drie weken in het opleidingscentrum van Fécamp in 1917, waarna hij er naar zijn eenheid terugkeerde.

Op 10 september 1919 werd Leonard met onbepaald verlof naar huis gestuurd. Leonard, was houder van de vuurkaart, had 8 frontstrepen en werd met volgende eretekens onderscheiden:

Bidprentje, Leonard Iterbeke 1890-1991. Verzameling Leondyme.
Bidprentje, Leonard Iterbeke 1890-1991
Oorlogskruis met Palm
Militaire Medaille 2de klasse
De Overwinningsmedaille aan de Oorlog 1914-1918
De Herinneringsmedaille aan de Oorlog 1914-1918
Vuurkruis

Leonard, die weduwnaar was van Leonia Thienpondt, overleed op 19 januari 1991 in het Universitair Ziekenhuis van Gent. De voormalige oud-strijder-vuurkruiser uit de eerste Wereldoorlog werd 100 jaar, 2 maanden, 1 week en 3 dagen oud.



Bronnen: Legerarchief van Evere
Bidprentje, verzameling Leondyme

Noël De Mey

dinsdag 1 juli 2014

Hollemaert Leon 1896-1996, de honderdjarige civiel-arbeider W.O.I van Avelgem

Leon Hollemaert 1896-1996 als soldaat. Legerarchief van Evere. Verzameling Leondyme.
Leon Hollemaert 1896-1996
als soldaat
Legerarchief van Evere
Leon Hollemaert, werd als zoon van Adolphe en Marie-Irma Hollemaert-Vanhove op 27 mei 1896 te Avelgem geboren. Leon, die van de lichting 1916 was, werd zoals zoveel andere Belgische landgenoten door de Duitse bezetter opgeëist, om er gedurende de Eerste Wereldoorlog als civiel-arbeider zware arbeid te gaan verrichten. Hij zou dit twee volle jaren moeten blijven doen van 2 december 1916 tot 2 december 1918.

Bidprentje, Leon Hollemaert 1896-1996. Verzameling Leondyme.
Leon Hollemaert 1896-1996
Deze opgeëiste arbeiders vielen ofwel onder een burgerlijk of militair bestuur. Diegenen, die onder militair bestuur vielen, werden verplicht om in Duitsland te gaan werken. Hoofdzakelijk werden zij ingezet achter de frontlinies of er zelfs middenin.

Na de oorlog diende Leon nog zijn actieve legerdienst te vervullen en deed dit van van 24 november 1919 tot 28 februari 1921 te Avelgem. Een jaar later werd hij terug voor een drietal maanden weder opgeroepen.

Bidprentje, Leon Hollemaert 1896-1996. Verzameling Leondyme.
Bidprentje, Leon Hollemaert 1896-1996

Leon, die weduwnaar was van Rachelle Bauwens, overleed er op 4 augustus 1996 in zijn geboorteplaats. Hij, werd 100 jaar, 2 maanden, 1 week en 1 dag oud.









Bronnen: Legerarchief van Evere
Bidprentje, verzameling Leondyme

Noël De Mey

zaterdag 21 juni 2014

De Methusalems onder de eeuwelingen

Laatste update: 22-09-2015


Deze blog wordt herwerkt. Ga naar buitenlandse super-honderdjarigen


Enkele merkwaardige bijzonderheden over de Methusalems

Françoise Levapresto, hier gevierd als 108-jarige Te New-York, samen met haar kleinkinderen.  De Stad 01-11-1929
Françoise Levapresto,
hier gevierd als 108-jarige
Te New-York, samen
met haar kleinkinderen.
De Stad 01-11-1929

De 112-jarige Eduard Kenthoft, die op 12 april 1779 te Tielt overleed en zijn gehoor volledig kwijt was, beschikte wonderwel over een fenomenaal geheugen. Hij wist alles nog te vertellen wat er tijdens zijn kinderjaren had afgespeeld. Bron: Westvlaamse Eeuwelingen 1189-1948 van A. Verbouwe

Françoise Levapresto, werd op 4 oktober 1821 in het Bretoense Morlaix, Frankrijk geboren. Op 32-jarige leeftijd in 1853 waagde zij de overstap. Zij, overleed op 109-jarige leeftijd op 29 september 1931 te Richmond County (New York). Ze haalde de titel van super-honderdjarige (110jaar) net niet. Bron: De Stad van 1 november 1929. Historic pages from the archives of the Staten Island Advance: Oct.4, 1921.

Methusalems in de wereld (namen en steden kunnen verkeerdelijk zijn weergegeven in de bronnen en werden identiek overgenomen)



De 109-jarige Brit Sam Everitt uit Colchester. Verzameling, Leondyme.
De 109-jarige Brit Sam Everitt
Sam, hield van veel kaas, bier en uien.
Sam, hield van veel kaas, bier en uien.

Sam Everitt, vierde op 2de Kerstag (jaartal onbekend) zijn 109ste verjaardag. Hij, was toen vermoedelijk de oudste mannelijke inwoner van Groot-Brittannië. Bron: onbekend foto-artikel.


Auguste Picard en Justiniano Roxas
Den Denderbode van 2 mei 1875.
Auguste Picard, uit Rochester in de Amerikaanse Staat New-York, vierde in 1875 zijn 108ste verjaardag. te Quebec woonde er een 106-jarige zuster van hem. Bron: Den Denderbode van 2 mei 1875.

Granny Lambert woonachtig in het Engelse Edmonton, werd 106 jaar in 1919. Bron: De Volksstem van 23 augustus 1919.

Arabella Bridgeman, Engeland overleed op Goede Vrijdag, 1904 in de leeftijd van 105 jaar.  Bron: De Poperingenaar van 1904.

Eugène Chevreul, at iedere morgen een Rum-eierkoek waarin vijftien eieren in verwerkt zaten. De scheikundige uit de 18de eeuw werd 103 jaar oud. Bron: De Poperingenaar van 1904.

Miss Burt, die in een circuswagen in Engeland werd geboren, werd ooit als kind gekidnapt. Ze bevroor bijna op een zeilschip nabij Kaap de Goede Hoorn en kwam als minnemoeder terecht in Krimos. Op 71-jarige leeftijd ontsnapte zij nipt aan de vuurdood. Toch werd zij 103 jaar oud. Bron: De Poperingenaar van 1904.


Bidprentje, Joan Mc Kechnie
Lady Carton de Wiart, geboren Joan Mc Kechnie, overleed te Ierland op 13 januari 2006 op 102-jarige leeftijd. Bron: bidprentje

Miss Agnes Gooding Keader uit Ashfor(k)d Engeland, speelde toen zij 101 jaar oud was nog dagelijks twee uur op haar piano. Bron: De Volksstem van 23 augustus 1919.







Linken:
noeldemey.blogspot.be/2013/10/honderdjarige-oud-strijders-van-1830.html
noeldemey.blogspot.be/2013/11/belgische-honderdjarige-oud-strijders.html
noeldemey.blogspot.be/2013/10/honderdjarige-religieuzen.html
noeldemey.blogspot.be/2013/10/semi-en-superhonderdjarigen-van-belgie.html
noeldemey.blogspot.be/2013/10/belgische-honderdjarige-oud-strijders.html

Noël De Mey

woensdag 18 juni 2014

Ernest Hessens 1890-1993, de 102-jarige oud-strijder en vuurkruiser W.O. I van Sint-Andries-Brugge

Oud-strijder en vuurkruiser Ernest Hessens uit Wereldoorlog I. Verzameling Leondyme.
Oud-strijder en vuurkruiser
Ernest Hessens 1890-1993
Brugse oud-strijders getuigen. Krant van West-Vlaanderen van 8 november 1991.
Brugse oud-strijders getuigen
Krant van West-Vlaanderen
van 8 november 1991
Ernest Hessens, werd op 29 maart 1890* te Brugge geboren. Hij, was de zoon van Julien Gustave Hessens en van Marie-Louise Vanden Broucke.

Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog vluchtte Ernest samen met zijn broer August via Oostende naar Bretagne.

Daar nam hij dienst als oorlogsvrijwilliger. Van 10 januari 1915 tot 15 augustus van datzelfde jaar verbleef hij in het instructiekamp van Fécamp.

Deel uitmakend van het 15de Linieregiment als soldaat 2de klas, werd hij twee dagen daarna naar het front gestuurd en zou er tot 31 januari 1919 actief blijven.

Artikel uit het Brugsch Handelsblad van april 1991, toen Ernest als honderdjarige werd gevierd.
Brugsch Handelsblad
van april 1991
Ernest, die als 101-jarige werd gevierd.
Brugsch Handelsblad van 11 april 1991
Toch liep Ernest naar het einde van de oorlog toe een kwetsuur op, waarbij hij gedurende een kleine tweetal maanden  van 14 oktober tot 7 december 1918 diende gehospitaliseerd te worden.

Gedurende 40 maanden streed Ernest aan het front en 7 maanden achter de linies. Hij was houder van de vuurkaart, had 5 frontstrepen en 1 kwetsuur streep opgelopen. Vervolgens werd hij met volgende eretekens onderscheiden:





Ernest, die als 101-jarige wordt gevierd. Brugsch Handelsblad van 11 april 1991.

Medaille van oorlogsvrijwilliger
Oorlogskruis met Palm
De Overwinningsmedaille aan de Oorlog 1914-1918
De Herinneringsmedaille aan de Oorlog 1914-1918
Ridder in de Leopold II Orde met Zwaarden
Ridder in de Kroonorde met Zwaarden


Ernest als 102-jarige, met 3de van links, voormalige OCMW-voorzitter en latere burgemeester van Brugge dhr. Patrick Moenaert. Schepen mevr.  Georgette De Raedt-De Vriese, die in naam van het Brugse stadsbestuur de eeuweling kwam gelukwensen staat 4de van links. Brugsch Handelsblad van 3 april 1991.
Ernest als 102-jarige, met 3de van links,
voormalige OCMW-voorzitter en latere
burgemeester van Brugge dhr.
Patrick Moenaert. Schepen mevr.
Georgette De Raedt-De Vriese, die in
naam van het Brugse stadsbestuur
de eeuweling kwam gelukwensen
staat 4de van links.
Brugsch Handelsblad van 3 april 1991
Ernest, die meubelmaker was, trad in het huwelijk met Catharina Vermeulen. Uit hun huwelijk werd één zoon Andreas geboren, die later als broeder tot de Xaverianengemeenschap zou toetreden. In 1970 werd Ernest weduwnaar.

Zijn intrek intrek in het rusthuis "Fabiola" te St.-Andries-Brugge, dateert van 1974, waar hij er tot driemaal toe als honderdjarige werd gevierd. Zelden of nooit sprak hij over zijn oorlogsverleden.

Bidprentje, Ernest Hessens 1890-1993
 Verzameling Leondyme
Ernest, overleed er op 17 januari 1993. De voormalige oud-strijder-vuurkruiser uit de Eerste Wereldoorlog werd 102 jaar, 9 maanden, 2 weken en 5 dagen oud.


*Opmerking: Alle geschreven bronnen geven aan, dat Ernest op 29 maart werd geboren link. Op het bidprentje staat 29 april.

Bronnen: Legerarchief van Evere
Bidprentje, verzameling Leondyme
Rijksarchief van Brugge
Krant Van West-Vlaanderen van 8 november 1991
Guldenboek der vuurkaart, boekdeel 1936-1937, pagina 97
Brugsch Handelsblad van 29 maart en 11 april 1991 en 3 april 1992

Noël De Mey

maandag 16 juni 2014

Victor Gussé 1891-1991, de honderdjarige oud-strijder W.O.I van Zomergem

Oud-strijder Victor Gussé 1891-1991. Krantenartikel met onbekende oorsprong.
Victor Gussé
1891-1991
Oud-strijder Victor Gussé 1891-1991. Krantenartikel met onbekende oorsprong.
Krantenartikel over
Victor Gussé
Victor Gussé, werd in het landbouwersgezin van Henri en Marie-Louise Verniest op 11 januari 1891 te Knesselare geboren. Hij was van de lichting 1911 en maakte deel uit van het 7de linieregiment. Op 30 juli 1914 vervoegde hij opnieuw zijn voormalige eenheid.

Door ziekte getroffen, werd Victor in de onmogelijkheid gesteld om zijn compagnie te volgen. Op 9 januari 1919 werd Victor aan de C.T.A.M. administratiediensten te Gent toegevoegd.
Oud-strijder Victor Gussé 1891-1991. Krantenartikel met onbekende oorsprong.
Krantenartikel
overlijden Victor Gussé

Daar zou hij aanblijven tot 7 augustus 1919. Victor maakte gedurende 60 maanden deel uit van het leger. Vervolgens werd hij met volgende eretekens onderscheiden:

De Overwinningsmedaille aan de Oorlog 1914-1918 (vermoedelijk uitgereikt)
De Herinneringsmedaille aan de Oorlog 1914-1918
De Herinneringsmedaille der Regering van Zijne Majesteit Albert I
De Erkentelijkheidsmedaille van de N.S.B. (Nationale Strijdersbond)

Nadat Victor het leger verlaten had, trad hij nog hetzelfde jaar in het huwelijk met Cordula Van Hulle (+1984), waarmee zij zeven kinderen zouden grootbrengen. Noodgedwongen moest Victor in de beginjaren van zijn huwelijk uit werken in Frankrijk en was daardoor voor ten minste twee weken uithuizig.

Ook tijdens de Tweede Wereldoorlog, moest Victor er enige creativiteit aan de dag leggen, om in de noodzakelijke levensbehoeften van zijn gezin te voldoen. Werkzaam zijnde dichter bij huis, verdiende hij weliswaar op clandestiene wijze een centje bij, door tabakswaren te smokkelen.

Bidprentje, Victor Gussé 1891-1991
Bidprentje Victor Gussé
Rouwbrief, Victor Gussé 1891-1991
Rouwbrief Victor Gussé
Een maand nadat zijn eeuwviering te Zomergem plaatsvond, overleed de voormalige oorlogssoldaat op 13 februari 1991. Victor werd 100 jaar, 1 maand en 2 dagen oud.










Bronnen:Legerarchief van Evere
Bidprentje en rouwbrief, verzameling Leondyme
Krantenberichten met onbekende oorsprong

Noël De Mey

Gaspar Nemius (1587-1667), de zesde bisschop van Antwerpen

Gaspar Nemius 1587-1667, zesde bisschop van Antwerpen.
Uit Zondagsvriend, 06-11-1932
Gaspar du Bois, werd volgens mijn bron,  in het jaar 1587 te 's Hertogenbosch geboren. Een andere duidelijke bron schrijft, dat hij tien jaar eerder op 23 april 1577 ter wereld kwam. Hij volbracht zijn studies aan de hogeschool van Douai, werd priester en was een tijdlang pastoor van de Wervikse parochie in het bisdom van Ieper. In 1613 werd hij naar de hogeschool teruggeroepen, om er als voorzitter van het Koninklijke Seminarie en professor van het H. Schrift te worden.

Na het overlijden van bisschop Jan van Malderen, kwam de bisschoppelijke stoel van Antwerpen vrij te staan. De Spaanse overheid liet zijn keuze vallen op Gaspar du Bois, die zijn naam ondertussen naar het Latijnse Nemius had veranderd.

Op 23 mei 1634 werd hij als dusdanig tot bisschop van Antwerpen aangeduid, om er het jaar daarna op 22 juli in de O.-L.-Vrouwenkerk als zesde bisschop te worden gewijd, door de Mechelse aartsbisschop Jacob Boonen, bisschop Triest van Gent en van bisschop Ophovius uit 's Hertogenbosch.

Over zijn bisschoppelijk werk kan het volgende worden verwoord:" dat hij de scheiding tussen de St.-Bernardusabdij en het bisdom van Antwerpen doorvoerde. Dit was immers een strijdpunt, dat reeds gedurende meer dan een halve eeuw bleef aan sudderen; dat hij deels de statuten van het bisdom hervormde; dat hij als eerste van de Belgische bisschoppen, de pauselijke bul, waarbij de "Augustinus" van Jansenius veroordeeld werd, afkondigde, hierbij een plaats innam, die voor Antwerpen  een bijzondere betekenis had; de door zijn voorganger in gang gezette kerkversieringen verder uitbouwde en tot een hoogtepunt bracht; verder zijn steun verleende aan het Zuidportaal van zijn kathedraal, tot het terug geven van een gotisch karakter..."

Op 24 augustus 1649 werd hij echter door het kapittel van Kamerijk er daar verkozen tot aartsbisschop, waarbij paus Innocentius X, dit bevestigde op 1 december 1651. Door het invullen van zijn nieuwe functie, verliet hij het bisdom Antwerpen op 24 maart 1652. Tot aan zijn overlijden op 22 november 1667, bleef hij zich met dezelfde ijver en overgave inzetten van zijn aartsbisdom. Aartsbisschop Nemius werd te Kamerijk begraven.

Bronnen:
Zondagsvriend van 6 november 1932
Oud-Antwerpse portrettengalerij van Floris Prims
Noël De Mey

woensdag 11 juni 2014

Grysole Valère 1892-1994, de 101-jarige oud-strijder en vuurkruiser W.O. I van Poperinge

Oud-strijder-vuurkruiser-klaroenblazer Valère Grysole 1892-1994, gevierd als honderdjarige. Verzameling Leondyme.
Valère Grysole 1892-1994,
gevierd als honderdjarige
Valère Grysole, werd als zoon van Henri en Marie-Louise Brulez op 1 juli 1892 te Kemmel geboren. Woonachtig zijnde te Marquette-Nord (Lille) in het arrondissement van Tourcoing, kwam Valère op 9 november 1916 bij de 2de Genie te Watou in dienst als soldaat-klaroenblazer.

Op 1 februari 1917 vertrok hij naar Barneville, om er daarna naar Booitshoeke terug te keren. Valère streed gedurende 12 maanden aan het front en 10 maanden achter de linies. Zijn militaire verplichtingen stopten op 12 augustus 1919.

Bidprentje, Valère Grysole 1892-1994. Verzameling Leondyme.
Bidprentje, Valère Grysole 
Valère was houder van de vuurkaart, had 2 frontstrepen en werd met volgende eretekens onderscheiden:

Het Vuurkruis
De Herinneringsmedaille aan de Oorlog 1914-1918
De Overwinningsmedaille aan de Oorlog 1914-1918


Rouwbrief, Valère Grysole 1892-1994. Verzameling Leondyme.
Rouwbrief, Valère Grysole

Valère, die beroepshalve cinema-uitbater was, werd weduwnaar uit een eerste huwelijk van Marie Ghesquiere en uit een tweede huwelijk van Jeanette Samain.

De gewezen oud-strijder-vuurkruiser-klaroenblazer uit Wereldoorlog I, overleed in het Mariaziekenhuis van Poperinge op 10 april 1994. Hij verliet de eeuwcirkel op de leeftijd van 101 jaar, 9 maanden, 1 week en 2 dagen.





Bronnen:Legerarchief van Evere
Foto, bidprentje en rouwbrief, verzameling Leondyme

Noël De Mey

dinsdag 10 juni 2014

Goossens Petrus 1889-1990, de 101-jarige oud-strijder en vuurkruiser W.O. I van Boom

Petrus Goossens, werd in het gezin van Joannes Franciscus en Maria Van Campenhout op 31 juli 1889 te Rumst geboren. Hij vervulde zijn legerdienst in vredestijd van 15 september 1909 tot 31 juli 1911 bij het 1ste Linieregiment.

Wanneer de Eerste Wereldoorlog uitbrak vervoegde hij op 4 augustus 1914 zijn voormalig regiment en maakte deel uit van de 10de compagnie. Gedurende 38 maanden streed hij aan het front en nog eens 14 maanden achter de linies. Op 31 januari 1919 stopte zijn oorlogservaring. Petrus werd ooit tot een militaire gevangenisstraf van 5 jaar veroordeeld, omwille het feit, dat hij niet tijdig op zijn post verscheen. Deze straf werd wel na vijf maanden ongedaan gemaakt.

Nooit heeft Petrus zich op een volwaardige manier kunnen verdedigen, daar de krijgsrechtsvoering uitsluitend in het Frans werd gevoerd. Petrus, was immers de taal niet machtig (zoals zoveel andere landgenoten). Na de oorlog heeft hij dit dan ook kenbaar gemaakt aan de bevoegde militaire instanties. Vervolgens was Petrus houder van de vuurkaart, liep 1 kwetsuur streep op, had 5 frontstrepen en werd met volgende eretekens onderscheiden:

Oorlogskruis met Palm
De Overwinningsmedaille aan de Oorlog 1914-1918
De Herinneringsmedaille aan de Oorlog 1914-1918
Het Vuurkruis
Ridder in de Leopold II Orde met Zwaarden
Ridder in de Kroonorde met Zwaarden
Herinneringsmedaille der Regering van Zijne Majesteit Leopold II
Ridder in de Leopoldsorde met Zwaarden
Officier in de Leopold II Orde met Zwaarden
Officier in de Kroonorde met Zwaarden
Officier in de Leopoldsorde met Zwaarden

Rouwbrief Petrus Goossens
Bidprentje van oud-strijder/vuurkruiser Petrus Goossens 1889-1990. Verzameling Leondyme.
Bidprentje van oud-strijder-vuurkruiser
Petrus Goossens 1889-1990














Petrus, die een voormalige steenbewerker en weduwnaar was van Maria De Belder overleed er te Boom op 13 december 1990. De oud-strijder-vuurkruiser van weleer werd 101 jaar, 4 maanden, 1 week en 6 dagen oud.

Bronnen:Koninklijk legerarchief van Brussel
Bidprentje en rouwbrief, verzameling Leondyme

Noël De Mey


woensdag 4 juni 2014

Jan Le Mire (1560-1611), de vierde bisschop van Antwerpen

Uit Zondagsvriend 23-10-1932
De familie Le Mire-die naar haar naam drie spiegels of "miroirs" in haar wapen droeg-waren afkomstig uit Kamerijk. Doch vestigden zij zich midden de XVIde eeuw te Brussel. Jan, die er in 1560 werd geboren vatte zijn Latijnse studies aan bij de Broeders en vervolgens vervulde hij zijn hogere opleiding te Leuven en te Douai.

In 1951 werd Jan als pastoor benoemd van St.Jacob op de Koudenberg te Brussel, de kapel van het Koninklijk Hof. Hij bleef in functie onder de hertogen Albrecht en Isabella, totdat de Stoel van Antwerpen leeg kwam te staan n.a.v. de overplaatsing van bisschop Willem van Bergen naar Kamerijk. Jan Le Mire werd als kandidaat door de aartshertogen naar voor geschoven voor Antwerpen, omwille van zijn verdiensten. Op 30 mei 1604 werd Jan Le Mire, als nieuwe bisschop ingewijd.

Direct na zijn aanstelling zette hij zich aan het werk voor de inrichting van zijn bisdom. Zijn geleerde neef Aubertus Miraus werd als scholaster aangesteld; bracht een seminarie voor priesters tot stand en in 1610 hield hij een synode, dat voor de Antwerpse kerk van grote betekenis was.

Daarenboven onderzocht hij op verzoek van het aartsbisschop de mirakelen, die aan O.L.V. van Scherpenheuvel waren toebedeeld en gaf de geschiedenis weer van het wonderdadig  beeld, dat als eerste bestempeld stond van Scherpenheuvel.

Op 11 januari 1611 sloeg het noodlot toe. Tijdens het huwelijksfeest van de graaf van Hoogstraten met een Berlaymont, die te Brussel werd gehouden, werd hij door een beroerte getroffen. Dezelfde nacht nog overleed bisschop Jan Le Mire.

Acht dagen voor zijn overlijden, voelde hij zich reeds niet goed en had nog zijn testament kunnen opmaken. Een deel van zijn fortuin werd geschonken aan studiebeurzen, om de mogelijkheid te bieden hogere studies aan te vatten. Gedurende Aubertus Le Mire. Beide Le Mire's zijn als oom en neef in de kerkelijke Antwerpse geschiedenis, onafscheidbaar.
eel zijn leven ging zijn belangstelling immers daar naar uit. Ook ijverde hij voor een beter volksonderwijs te Antwerpen met medewerking van zijn secretaris-scholaster

Op nauwelijks 51-jarige leeftijd overleed Jan Le Mire en werd in het koor van de Antwerpse kathedraal begraven.

Bronnen:
Oud-Antwerpse portrettengalerij van Floris Prims
Zondagsnieuws van 23 oktober 1932
Noël De Mey